最长递增子序列(LIS)的O(N^2)与O(NlogN)算法分析2014-07-14 csdn博客 synapse7题目:求一个一维数组arr[n]中的最长递增子序列的长度,如在序列1,5,8,3,6,7中,最长递增子序列长度为4 (即1,3,6,7)。由于LIS用O(NlogN)也能打印,O(N^2)的DP方法见最后。从LIS的性质出发,要想得到一个更长的上升序列,该序列前面的数必须尽量的小。对于原序列1,5,8,3,6,7来说,当子序列为1,5,8时,遇到3时,序列已经不能继续变长了。但是,我们可以通过替换,使“整个序列”看上去更小,从而有更大的机会去变长。这样,当替换5-3和替换8-6完成后(此时序列为1,3,6),我们可以在序列末尾添加一个7了。那为什么复杂度可以是O(NlogN)呢?关键就在“替换”这一步上,若直接遍历序列替换,每次替换都要O(N)的时间。但是只要我们再次利用LIS的性质——序列是有序的(单调的),就可以用二分查找,在O(logN)的时间内完成一次替换,所以算法的复杂度是O(NlogN)的。代码如下:
[cpp] view plaincopyprint?01.#include<bits/stdc++.h>
02.using namespace std;
03.
04.const int inf = 0x3f3f3f3f;
05.const int mx = int(1e5) + 5;
06.
07.int a[mx], dp[mx], pos[mx], fa[mx];
08.vector<int> ans;
09.
10.int get_lis(int n)
11.{
12.memset(dp, 0x3f, sizeof(dp));
13.pos[0] = -1;
14.int i, lpos;
15.for (i = 0; i < n; ++i)
16.{
17.dp[lpos = (lower_bound(dp, dp + n, a[i]) - dp)] = a[i];
18.pos[lpos] = i; /// *靠后打印
19.fa[i] = (lpos ? pos[lpos - 1] : -1);
20.}
21.n = lower_bound(dp, dp + n, inf) - dp;
22.for (i = pos[n - 1]; ~fa[i]; i = fa[i]) ans.push_back(a[i]);
23.ans.push_back(a[i]); /// 最后逆序打印ans即可
24.return n;
25.}
#include<bits/stdc++.h>
using namespace std;
const int inf = 0x3f3f3f3f;
const int mx = int(1e5) + 5;
int a[mx], dp[mx], pos[mx], fa[mx];
vector<int> ans;
int get_lis(int n)
{
memset(dp, 0x3f, sizeof(dp));
pos[0] = -1;
int i, lpos;
for (i = 0; i < n; ++i)
{
dp[lpos = (lower_bound(dp, dp + n, a[i]) - dp)] = a[i];
pos[lpos] = i; /// *靠后打印
fa[i] = (lpos ? pos[lpos - 1] : -1);
}
n = lower_bound(dp, dp + n, inf) - dp;
for (i = pos[n - 1]; ~fa[i]; i = fa[i]) ans.push_back(a[i]);
ans.push_back(a[i]); /// 最后逆序打印ans即可
return n;
}